یلدا مبارک

شب یلدا، درازترین شب سال و یکی از بزرگترین جشن های ایرانیان است. ایرانیان همواره شیفته شادی و جشن بوده اند و این جشن ها را با روشنایی و نور می آراستند. آیین و جشن شب یلدا یا شب چله بزرگ، تا به امروز در تمامی سرزمین کهن ایران و در بین همه قشرها و خانواده ها برگزار می شود. یلدا را همچنین می توان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست. در شب یلدا خویشاوندان نزدیک معمولا در خانه بزرگ خانواده گرد هم می آیند و با هم به گپ و گفت می نشینند خاطرات شیرین گذشته مرور می شود ٬ شادی و شعف موج می زند و برای آینده برنامه ریزی می شود. در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و به فال حافظ گوش کردن از ویژگی های شب یلدا است.

اواخر طرح گاز رسانی روستاها

عملیات اجرائی گازرسانی به روستاهای حیدرآباد ، حسین آباد ، اشکور ، برفه و حصاروئیه با اجرای 000/40 متر شبکه پلی اتیلن و 450 متر خط تغذیه فولادی و با پیش بینی نصب 1400 علمک گاز و یک ایستگاه تقلیل فشار T.B.S و هزینه ای بالغ بر 14 میلیارد ریال در اواخر سال ۸۷ آغاز و در دستور کار اجرایی قرار گرفت .  

سرانجام پس از چند سال که اقدامات اولیه طرح گاز رسانی به روستاها انجام شد و نخستین کارها در این راستا انجام شد و اولین شاه لوله های گاز در در روستاها نصب شد٬ زمستان امسال گویی قرار است گاز به خانه های روستائیان راه پیدا کند٬ هرچند در برخی روستاهای همجوار٬ همچون روستای برفه هم اکنون از نعمت گاز برخوردارندو از آن استفاده می کنند. هم اکنون نصب علمک های گاز در اکثر خانه ها  در روستای حصاروئیه به پایان رسیده و امیدواریم که لوله  کشی خانه نیز به سرعت انجام شود تا در چند ماه پایانی سال ۹۰ روستائیان عزیز و زحمتکش بتوانند از گاز استفاده کنند و مشکلاتی از قبیل تهیه نفت و گرم نگه نگه داشتن خانه را پشت سر بگذارند.

          

         

          

        

باز هم سرقت

دو شب پیش در حالی که ابرهای تیره آسمان منطقه شهربابک را پوشانده بودند و باد هم از سمت جنوب (در حصاروئیه از روی کوه حصاروئیه) در حال وزیدن بود و نوید ریزش باران را میداد٬ذوق و شوقی عجیب در دل مردم و بویژه کشاورزان و دامداران موج میزد و اندک دانه های باران شیشه ها و در و پنجره اتاق های خانه ها را نوازش می کرد٬ کسی نمی دانست که آنشب چه اتفاقی در حال رخ دادن است و باز هم چه فاجعه ای قرار است رخ دهد. 

کسی نمی دانست که اگر آن شب دنیا باران هم بیاید فردای آن روز عباس مهدوی، فرزند محمد ابراهیم هرگز نمی تواند خوشحال باشد.هر چند که ابر ها هم بغض کردند و نباریدند. کمتر کسی فکر می کرد که دزدان از خدا بی خبر اینبار با شیوه ای متفاوت دست به دزدی گوسفندان وی بزنند.اینبار دزدان روستا دیوار سول عباس را با کلنگ و دیلم خراب می کنند و حداقل ۴۰ گوسفند زبان بسته را به یغما می برند تا بار دیگر یکی دیگر از سلسله دزدی های روستا اتفاق بیافتد و البته همه می دانیم که باز هم آب از آب تکان نخواهد خورد. 

 دیگر نمی گویم که امیدواریم نیروی انتظامی سرنخی از دزدان بدست بیاورد ٬ چونکه بارها و بارها امیدمان به یاس تبدیل شده و دیگر می دانیم که هیچ امیدی به یافتن این دزدان نیست چرا که تا کنون n بار دزدی شده و هرگز دزدی شناخته نشد. به امید روزی که خودمان سفت و سخت مواظب باشیم و امنیت را خودمان برقرار کنیم.