حصاروئیه محبوب قلبها

حصاروئیه از توابع شهرستان شهربابک در استان کرمان میباشد. allahdini1981@gmail.com آماده دریافت مطالب و نظرات ارسالی شما میباشد.

حصاروئیه محبوب قلبها

حصاروئیه از توابع شهرستان شهربابک در استان کرمان میباشد. allahdini1981@gmail.com آماده دریافت مطالب و نظرات ارسالی شما میباشد.

در انتظار اینترنت همراه در حصاروئیه

بیش از یک سال و نیم می باشد که ارتباط تلفنی روستای حصاروئیه از طریق تلفن ثابت با دنیای اطرافش قطع شده است. بخشی از سیم های ارتباطی خطوط تلفن ثابت شهریور 93، شبانه بریده شد.پیگیریهای زیادی هم برا وصل مجدد آن صورت پذیرفت اما هیچ نتیجه ای در بر نداشت.در اواخر شهریور 93 کد بین شهری در استان کرمان حذف شد تا با برداشته شدن کد بین شهری تلفن ثابت ، ایجاد ارتباط آسانتر مردم با تلفن ثابت و ارایه تسهیلات جدید توسط تلفن ثابت صورت پذیرد و به گفته مسئولین با اجرای طرح هم کد سازی شاهد یک جهش در زمینه ارایه خدمات بیشتر از طریق تلفن ثابت باشیم ،همچنین ساده سازی شبکه تلفن ثابت نیز از دیگر اهداف اجرای این طرح بود.اما حالا نه تنها اهالی حصاروئیه از هیچ کدام ازین مزایا بهره مند نشده اند بلکه از حداقل کاربرد تلفن ثابت نیز برخوردار نیستند و ارتباط از طریق موبایل هزینه های بیشتری را نیز به دوش اهالی روستا گذاشته است.

هم اکنون در دوره ای زندگی می کنیم که با پیشرفت روز افزون تکنولوژی همراه هستیم و دسترسی سریع و آسان به اخبار و اطلاعات و برقراری ارتباط با دنیای اطراف امری ساده و آسان شده است و در شهرهای بزرگ با راه اندازی شبکه های نسل سوم و چهارم صحبت از اینترت 3G و 4G می باشد،اما هنوز اهالی حصاروئیه و هستند کسانی که از این خدمات بی بهره اند و در حسرت دسترسی به اینترت می باشند.از آنجایی که جوانان بیشتر از طریق فضای مجازی، اخبار و اطلاعات را دنبال می کنند و با همنوعان خود در ارتباط هستند، متاسفانه در روستای حصاروئیه علاوه بر عدم امکان دسترسی به اینترنت پر سرعت ADSL  ،دسترسی به اینترنت تلفن همراه هم وجود ندارد.در حالی که هیچ کدام از اپراتورهای تلفن همراه اعم از همراه اول ،رایتل و ایرانسل در روستای حصاروئیه دارای اینترنت همراه قابل قبولی نمی باشند و حتی در شبکه های اجتماعی یک پیام هم رد و بدل نمی شود تا برسد به باز شدن صفحات اینترنت.

 امیدواریم  از آنجایی که برقراری دوباره تلفن ثابت در حصاروئیه میسر نشد، لااقل شرکت مخابرات شهرستان و یا  استان کرمان ،در بحث ارتقاء سرعت اینترنت همراه یکی ازین اپراتورها اقدامی موثر صورت پذیرد تا اهالی حصاروئیه بخصوص جوانان این روستا نیز بتوانند به اینترنت با سرعتی قابل قبول دسترسی پیدا کنند.

نخستین روز دبستان سجاد

 باز آمد بوی ماه مدرسه      بوی بازی های راه مدرسه

بوی ماه مهر، ماه مهربان     بوی خورشید پگاه مدرسه

امروز دبستان سجاد حصاروئیه همچون دیگر دبستان های سراسر ایران پذیرای دانش آموزان حصاروئیه بود. حسین الله دینی امروز به دبستان سجاد رفت  و برایمان از شروع سال تحصیلی جدید در این دبستان گفت.

"هرچند تعداد دانش آموزان این دبستان بسیار اندک است اما همان شور و هیجان شروع سال تحصیلی در مدرسه و در میان بچه ها حاکم بود. زنگ سال تحصیلی جدید تنها با حضور پنج دانش آموز نواخته شد. در سال تحصیلی جدید تنها دو کلاس اولی ،یک کلاس چهارمی و دو نفر هم در پایه پنجم سهم دبستان حصاروئیه است. هر پنج دانش آموز در یک کلاس تحصیل می کنند و خانم محمودی تنها معلم این دبستان است که بچه های هر سه پایه را آموزش می دهد".

حالا دبستان سجاد که زمانی حدود هفتاد تا هشتاد دانش آموز در تمام مقاطع تحصیلی داشت تنها با پنج دانش آموز جزو خلوت ترین دبستان های ایران است.کمبود امکانات و مهاجرت ساکنین روستا به شهربابک و دیگر شهرها از جمله دلایل کاهش جمعیت دانش آموزان روستا می باشد.
ضمن عرض تبریک سال تحصیلی جدید برای این دانش آموزان و معلم گرامی و دلسوزشان آرزوی موفقیت و سربلندی داریم.

     

  
photos by Hosein Allahdini

کلاک کشو

با دیدن این عکس لبخند ملیحی برلبانمان نقش می بندد، یادش بخیر چه روزهها و دورانی را با کلاک کشو گذراندیم.چقدر گنجشک و کلاغ شکار کردیم.چه همه مسابقه نشانه گیری می گذاشتیم و به قوطی ها و شیشه ها سنگ می زدیم و می شکستیم. آری کلاک کشو،دوشاخ،تیر کمون،... با هر اسمی که آن را می شناسید و با آن خاطره دارید.

هرکسی برایش اسمی گذاشته بود،اما آنچه رایج بود و عامیانه گفته می شد کلاک کشو بود. کلاک به دو شاخه چوبی آن گفته می شد و کشو منظور همان لاستیک های نازک و بلندی هستند که بخاطر کش آمدنشان به آنها کشو می گفتند و از روی دو شاخه چوبی به تکه چرم کوچک و باریکی وصل می شوند که به آن همانه(فتح ه) می گویند .بچه های آنروز برای درست کردن کلاک کشو شور و هیجان خاصی داشتند. در بین شاخه های درختان بدنبال بهترین دو شاخه ها و برای لاستیک های آن به دنبال تیوپ دوچرخه بودند، چرا که لاستیکهای تیوپ دوچرخه بیشتر کش می آورند.برای همانه که مکان گذاشتن سنگ است از تکه چرمی استفاده می کردند و کلی در اندازه ابهاد آن دقت و سلیقه بخرج می دادند.خلاصه بعد از کلی زحمت و تلاش بالاخره کلا کشو آماده میشد.

حالا بچه ها دسته جمعی در کوچه ها و صحرا بدنبال شکار گنجشک ها می رفتند. گاهی گداری هم اجسامی چون انواع قوطی و شیشه را به عنوان نشانه انتخاب می کردند و قدرت یکدیگر را در نشانه گیری و زدن به هدف به رخ یکدیگر می کشیدند. گاهی اوقات هم به یکدیگر نیش و کنایه هایی می زدند و از کلاک کشو یکدیگر عیب و ایراد می گرفتند که "مال تو لاستیکش مرده است و یا دو شاخه اش کج است و از تو همانه اش بدردنخور  است و ...." خلاصه از کلاک کشو یکدیگر کلی عیب و ایراد می گرفتند  و گاهی اوقات هم ای بحث و جدل ها به دعوا و سر و صدا ختم می شد.اما همه اینها هیجانات و شور شعف دوران نوجوانی و جوانی بود. و ساعاتی بعد همگی در فضای دوران جوانی و نوجوانی همه چیز را فراموش می کردند و با هم صمیمی بودند.

حالا دیگر خبری از آن همه شور و نشاط نیست ،دیگر خبری از آنهمه تحرک و شیطنت نیست،حالا دیگر بازی های کامپیوتری جایگزین بازی های زمان قدیم شده است. ساعتها سکوت و سکون در مقابل مونیتور کامپیوتر،جایی که قدرت فکر کردن را هم از شما می گیرد،ساعتها بی تحرکی همراه با خوراکی های مضری همچون چیپس و پفک، باعث چاقی و تنبلی جسم و بروز انواع و اقسام بیماری ها می شود. بیماری هایی که بسیاری از آنها را می توان در جامعه امروز بیش از گذشته دید. پایین آمدن سن سکته و فشار خون در جامعه یک از مهمترین دلیل بی تحرکی افراد است. امیدواریم که در کنار تکنولوژی ورزش را هم فراموش نکنیم چرا که عقل سالم در بدن سالم است.
به امید روزهایی با نشاط و دوست داشتنی

سجاد حصاروئیه به روایت تصویر

     

 

 

     

photos by hosein allahdini

دبستان سجاد حصاروئیه

دبستان سجاد حصاروئیه حالا دیگر از آن رونق گذشته اش خبری نیست. زمانی ۷۰تا ۱۰۰ دانش آموز داشت و حالا این تعداد فقط به ۷ دانش آموز رسیده است.۱نفر کلاس اول٬ ۱ نفر کلاس دوم٬ ۲نفر کلاس سوم و ۳ نفر کلاس پنجم.دیگر آن شور و شوق کودکانه و بازی های دوران خوش بچگی حال و هوای گذشته را ندارد.  

 

تنها ۲ معلم در این دبستان  مشغول به کارند. آقای غلامعباس ابراهیمی که مدیر مدرسه هم می باشد و خانم صدیقه محمودی آموزگارانی هستند که مشغول تدریس در دبستان سجاد می باشند. آقای ابراهیمی پایه دوم و سوم را تدریس می کندو خانم محمودی  پایه های اول و پنجم را تدریس می کند و این دبستان هیچ دانش آموز کلاس چهارمی ندارد.

 

پای صحبتهای آقای ابراهیمی که بنشینی حرفهای زیادی برای گفتن دارد.هوا سرد است و روستا هم از نعمت گاز برخوردار است ولی دانش آموزان همچنان پای بخاری های نفتی قدیم با سرما و درس و مشق دست و پنجه نرم می کنند. البته که علمک گاز هم برای مدرسه نصب شده ولی از لوله کشی گاز و استفاده از بخاری های گاز سوز خبری نیست. قبض های آب و برق و تلفن همچنان روی هم تل انبار شده و خبری از پرداخت آنها نیست. باز هم جای شکرش باقیست که سازمانهای مربوطه خدمات خود قطع نکرده اند.  آقای ابراهیمی صحبتهایش را ادامه می دهد و می گوید که این مدرسه سرانه آموزشی ندارد٬ خرج کرد مدرسه هم از جیب خود معلمان و یا دانش آموزان است. از دهیاری هم گله می کند و می گوید از طرف آنها هم هیچ بودجه ای به مدرسه اختصاص داده نمی شود. 

 

حالا که این دانش آموزان و اولیای آنها صدایشان بجایی نمی رسد باید دید که سرنوشت آنها به کجا خواهد رسید؟  آیا بایستی اینگونه مظلوم واقع شوند؟ همه ما از خطرات بخاری های نفتی آگاه هستیم و می بینیم که هرساله چه تعداد قربانی می گیرند؟ امیدواریم حالا که مدرسه گاز هم دارد هر چه زودتر این بچه ها نیز از خدمات آن بهره مند شوند. همچنین امیدواریم آموزش و پرورش هم گوشه چشمی به دبستان سجاد حصاروئیه داشته باشد و آن را تافته جدا بافته نداند تا دبستان سجاد هم با بودجه ای که به آن تعلق می گیرد بتواند حداقل امکانات و وسایل کمک آموزشی و سایر نیازمندی های دانش آموزانش را تامین کند. در پایان جا دارد که از زحمتها و تلاشهای بی شائبه آقای ابراهیمی و خانم محمودی تشکر فراوان داشته باشم.

امیدوارم که با تلاش و پیگیری های این عزیزان و همکاری آموزش و پرورش شهرستان شهربابک کمبودها جبران شود و نواقص برطرف شود تا حقی ازین دانش آموزان ضایع نشود و دینی بر گردن کسی باقی نماند. 

 

گردآوری اطلاعات: حسین الله دینی