دبستان سجاد حصاروئیه حالا دیگر از آن رونق گذشته اش خبری نیست. زمانی ۷۰تا ۱۰۰ دانش آموز داشت و حالا این تعداد فقط به ۷ دانش آموز رسیده است.۱نفر کلاس اول٬ ۱ نفر کلاس دوم٬ ۲نفر کلاس سوم و ۳ نفر کلاس پنجم.دیگر آن شور و شوق کودکانه و بازی های دوران خوش بچگی حال و هوای گذشته را ندارد.
تنها ۲ معلم در این دبستان مشغول به کارند. آقای غلامعباس ابراهیمی که مدیر مدرسه هم می باشد و خانم صدیقه محمودی آموزگارانی هستند که مشغول تدریس در دبستان سجاد می باشند. آقای ابراهیمی پایه دوم و سوم را تدریس می کندو خانم محمودی پایه های اول و پنجم را تدریس می کند و این دبستان هیچ دانش آموز کلاس چهارمی ندارد.
پای صحبتهای آقای ابراهیمی که بنشینی حرفهای زیادی برای گفتن دارد.هوا سرد است و روستا هم از نعمت گاز برخوردار است ولی دانش آموزان همچنان پای بخاری های نفتی قدیم با سرما و درس و مشق دست و پنجه نرم می کنند. البته که علمک گاز هم برای مدرسه نصب شده ولی از لوله کشی گاز و استفاده از بخاری های گاز سوز خبری نیست. قبض های آب و برق و تلفن همچنان روی هم تل انبار شده و خبری از پرداخت آنها نیست. باز هم جای شکرش باقیست که سازمانهای مربوطه خدمات خود قطع نکرده اند. آقای ابراهیمی صحبتهایش را ادامه می دهد و می گوید که این مدرسه سرانه آموزشی ندارد٬ خرج کرد مدرسه هم از جیب خود معلمان و یا دانش آموزان است. از دهیاری هم گله می کند و می گوید از طرف آنها هم هیچ بودجه ای به مدرسه اختصاص داده نمی شود.
حالا که این دانش آموزان و اولیای آنها صدایشان بجایی نمی رسد باید دید که سرنوشت آنها به کجا خواهد رسید؟ آیا بایستی اینگونه مظلوم واقع شوند؟ همه ما از خطرات بخاری های نفتی آگاه هستیم و می بینیم که هرساله چه تعداد قربانی می گیرند؟ امیدواریم حالا که مدرسه گاز هم دارد هر چه زودتر این بچه ها نیز از خدمات آن بهره مند شوند. همچنین امیدواریم آموزش و پرورش هم گوشه چشمی به دبستان سجاد حصاروئیه داشته باشد و آن را تافته جدا بافته نداند تا دبستان سجاد هم با بودجه ای که به آن تعلق می گیرد بتواند حداقل امکانات و وسایل کمک آموزشی و سایر نیازمندی های دانش آموزانش را تامین کند. در پایان جا دارد که از زحمتها و تلاشهای بی شائبه آقای ابراهیمی و خانم محمودی تشکر فراوان داشته باشم.
امیدوارم که با تلاش و پیگیری های این عزیزان و همکاری آموزش و پرورش شهرستان شهربابک کمبودها جبران شود و نواقص برطرف شود تا حقی ازین دانش آموزان ضایع نشود و دینی بر گردن کسی باقی نماند.
گردآوری اطلاعات: حسین الله دینی
با سپاس از آقا اسماعیل ولی ذکر چند نکته ضروری است اینکه : حصاروییه شاید از زن پدر باشد ولی قطعاْ تافته جدا بافته نیست . اگر بود چه گل بود !!!.
دوم اینکه : اینجا تا شهر فقط ۱۲ کیلومتر فاصله دارد و معلمین هم ساکن منطقه هستند . حال یک مطلب اینکه در دولت کمونیست چین برای فقط یک دانش آموز که مبتلا به ایدز می باشد یک مدرسه و معلم با تمام امکانات در نظر گرفته شده است . حال اینجا دولت عدالت پرور و مهر ورزی است!! ولی هر از گاهی شاهد بدترین فاجعه ها در مدارس هستیم ( سوختن و آتش گرفتن کلاسها با دانش آموزان با بخاریهای نفتی )
سوم : از خداتون هم باشه که همین قدر بهتون میرسه !!! تا سروکله یدا... روزچنگ و جمشید بسم ا... پیدا نشده بگو بچه ها زود مدرک بگیرن آخه معلوم نیست سال دیگه صاحب مدرسه کی باشه .
bad az modatha ye gozareshe khoob az webloge Hasarooiyeh ey kash ke hasarooihaye moghime shahrhaye digar be fekre komak be madrese bashand chon az Amoozesho parvaresh baeedast ke kari bokonad makhsoosan ba in boodjehaye moghavemati ke harfash ra mizanand
اشکالی نداره خاوری ها واریایی ها زیاداست
امیدواریم که کاخ نشین ها به فکر کوه نشین ها هم باشند ایا حاضرند بچه های خودشون در این چنین محیطی درس بخوانند
با تشکر ازتوجه آقا اسماعیل به نیاز مدرسه و دانش آموزان آن
ما نصیحت به جای خود کردیم
روزگاری در این بسر بردیم
گر نیاید به گوش رغبت کس
بر رسولان پیام باشد و بس
(گلستان - ص191)