این روزها با شروع فصل سرما و پایان محصولات کشاورزی در صحرا و مزارع و از آنجایی که دیگر رشد گیاهانی همچون یونجه متوقف می شود و جمع آوری آن دیگر به صرفه نیست معمولا دامداران٬ گوسفندان خود را راهی صحرا می کنند تا هم با از بین رفتن ته مانده محصول جلوگیری کنند و هم بتوانند چند صباحی خوراک دامهای خود را تامین کنند.
زمینهای اسبسی و جویی این روزها پذیرای گوسفندانی است که دلشان برای علف سبز و برگ درختان و علف زمینها کباب است. بیابانهای خشک و خالی از گیاه و علف این زبون بسته ها را چنان وحشی کرده تا در زمینهای پر از علف برای عقب نماندن از رقبا جولان دهند و از این سر به اون سر بدوند. ای ایام معروف است به لاش شدن صحرا و هر دامداری فقط می تواند گوسفندانش را در زمینهای خودش به چرا ببرد و یا اگر بخواهد از زمین دیگری استفاده کند باید رضایت وی جلب کند یا اجاره کند وگر نه......!!!!
همه ما چشم انتظار باران رحمت بی پایان خداوند هستیم تا ببارد و امید های همه مردم عزیزمان بخصوص دامداران و کشاورزان را زنده نگه دارد.
عکس میش دیدم و چند بیتی بر لبم چرخان شد
شکر ایزد کنم هر دم که گماری شدنم اخر شد
ریشه میش بکن از تو تمنا دارم کارخانه ذوب
تو ندانی که چه رنجی طی شبهای گمار بر ما شد
http://www.youtube.com/watch?v=zFGf9MqGyFw
سلام به دوستان.آقای الله دینی متشکر از عکس و مطلبتون!!!!!!!!