کدام درخت توت خوشمزه دارد؟؟؟!!!!!

 

آن درخت توت دارد. این از اولین جمله هایی است که کودکانمان در اولین سال حضورشان در مدرسه می آموزند. درخت زیبای توت با میوه ای شیرین و لذیذ محصول خرداد ماه هر رهگذری را به سوی خود جذب می کند. قامت بلند و استوار درخت توت درس ایستادگی و استقامت را به ما می آموزد و برگ سبزش طراوت بهار را هدیه می کند و میوه اش شیرینی زندگی را دوچندان می کند. البته اگر باز هم بتوانید از این میوه خوشمزه و لذیذ نوش جان کنید. حتما می پرسید مگر چه شده که برای خوردن میوه این درخت اما و اگر می کنم. کودکان و خردسالان شهربابک دیگر گمان نمی کنم که بتوانند مزه شیرین توت را بچشند. کودکی خردسال دامان مادرش را با گریه و التماس می فشرد که توت می خواهم و دستش را به سوی شاخه درخت توت دراز میکرد و باز هم می گریست اما مادرش از دادن توت برایش امتناع می کرد. آه خدای من مگر می شود مادری خوردنیی را از کودکش دریغ کند و این گونه سنگدل باشد. گمان نمی کنم. حتما اتفاقی افتاده. موضوع را که دنبال کردم دیدم که باز هم مردم از دست این دوست عزیزمان شکوه می کنند. چه دوستی شد. البته داریم عادت می کنیم. وقتی هم اکسیژن هوا کم میشه بهش نگاه می کنیم تا اکسیژن بیشتری تولید کند. آری باز هم کارخانه ذوب مس خاتون آباد٬ باز هم این قاتل بی رحم به کودکانمان هم ستم می کند. زندگی مردم را تیره و تار کرده. رنگ سیاه آن به همراه مواد سمی اش بر زنگی مردمان نشسته و حکمرانی می کند. درختان میوه و سبزیها هم از این قاعده مستثنی نیستند آنها هم قربانی دود٬ این غول سیاه شده اند. آرزوی خوردن توت امسال بر دل همگان ماند و خواهد ماند. چه کسی می خواهد به کودکان بگوید چه شده و چگونه می توان کودک را می توان توجیه کرد این توتها آلوده اند و سمی؟ خوشا به حالت ای روستایی چه بد بخت شدی همه چیز تموم شد و رفت.