چای خوشرنگ و با مزه که شاید هنوز مزه آن زیر دندان بسیاری از شماها باشد. بیابان و دشت٬ فلاسک و قوری و سماور نمی شناسد و یا به قولی از این سوسول بازیها خوشش نمیاد. کتری را پر از آب کرده بر روی یک اجاق شامل سه تیکه سنگ گذاشته و زیر آن آتش روشن نموده. هیزم مورد استفاده چای آتشی کندلو(به ضم ک) و اسکمبیل(به کسر الف) و شوره و جاز می باشد.مقداری چای خشک را درون کتری ریخته و تا به جوش آمدن آن آتش کردن را ادامه می دهند. به محضی که آب بخواهد بجوشد کتری را بر داشته و مقداری آتش بیرون کشیده و آن را کنار آتش گذاشته تا دم بکشد. و آنگاه آن را میل می کنند. چه می چسبه این چای آتشی!!!
سلام دنبال یه کتری سیاه وچای آتشی می گشتم تو وب اینجا رسیدم یه چند روزی کتری ساهو رو دست من میدی؟ ببرم کلبه ی عمو amuamu پرشن بلگ!
به آشنای شاعر خرده گیرم تا که از این چای ننوشد شعر نگوید وگر نه دودمان شاعران بر باد دهد شعر خوبی نوشته ای ولی اگر مصرع دوم بیت دوم را این طور اصلاح کنی ( از فرط رنج سر نبرم زیر بال خویش ) چه بسا که به شاگردی اولاد سعدی در آیی که با با لا و پایین شدن نقطه ای محرمی مجرم شود : چای نوشت باد .
اگه یه خورده آلاله یا آویشن هم بریزیم توشون بد نمیشه ها!
اسماعیل خان صبر کن آب جوش بیاد بعد چای بریز چایی بوی کرکی نمیگیره
ولی در کل گل گفتی
روزی نمیشود که به یاد گذشته ها
در ظلمت ملال نگریم به حال خویش
یک دم نمیشود که به یاد جوانی ام
از فرط رنج سر ببرم زیر بال خویش
یادآوری دوران گذشته برای هر کس بسیارخوش است چون آدمی همیشه با خاطرات زندگی میکند دیدن محیطی پاک و بی آلایش و به دور از ریا ،حسادت ، انواع آلودگیهای صوتی ،هیاهوی تورم و گرانی ، غم نداشتن اتومبیل مدل بالا ، منزل با آشپزخانه اپن ،لباسهای گران قیمت و مد روز ،خوردن پیتزا وهات داگ و...... برای یک لحظه هم که شده خستگی را از تن به در میکند .درود و دو صد بدرود .
به به این چای که آدم می بینه به سرش میزنه بره تو بیابون چای
آتشی درست کنه.
درود
درباره چای دوست نازنین امید
چنین نوشته علمی و مفید.
http://oteb.blogfa.com/post-225.aspx