جمعه گذشته اول آذر ماه 1392 در چنین روزی آقای محمد حسین قائینی حصاروئیه فرزند حاجی در سن 83 سالگی دار فانی را وداع کرد و به دیار باقی شتافت.مرحوم محمد حسین از مردان بزرگ روزگار بود که همواره از او به نیکی و شایستگی یاد می شد.مرحوم قائینی سالها بود که به همراه خانواده اش در روستای برفه، از روستاهای مجاور حصاروئیه زندگی می کرد. مردی که همیشه در میان اهالی روستای حصاروئیه و برفه از احترام ویژه ای برخوردار بود و همواره اخلاق و رفتار وی زبانزد عام و خاص بود. او که سالهای سال زحمات زیادی در شغلهای کشاورزی و دامداری کشید، فرزندان موفقی را تحویل جامعه داد و همواره برای فرزندانش و جامعه اسوه اخلاق و رفتار بود.
درگذشت این عزیز از دست رفته را به تمامی فرزندان، خواهران و برادران و همچنین اهالی محترم روستای حصاروئیه تسلیت عرض می نماییم،و برای آمرزش روح این عزیز از دست رفته از درگاه پروردگار متعال طلب مغفرت می نمائیم.
روحش شاد یادش گرامی باد
گرچه داغ از دست دادن عزیزان سخت است و این راه رفتنی است و همه در نوبتند . لیکن محمد حسین قایینی شخصیت بی نظیری بود روحش شاد و یادش گرامی باد .
روحش در آرامش باشد
روحش شاد ویادش گرامی باد
از آشنایی با شما خوشحال شدم اگه دوست داشتی تبادل لینک داشته باشیم به من خبر بده
روحش شاد
با عرض سلام
درگذشت ایشان را به خانواده محترم و تمامی اشنایان و دوستان و همشهریان تسلیت میگویم.
چون عمر بسر رسد چه شیرین و چه تلخ
پیمانه چو پر شود چه بغداد و چه بلخ
می نوش که بعد از من و تو ماه بسی
از سلخ به غره اید از غره به سلخ
whether at Naishapur or Babylon
whether the cup with sweet or bitter run
the wine of life keeps oozing drop by drop
the leaves of life kept falling one by one
عمرخیام