حصاروئیه محبوب قلبها

حصاروئیه از توابع شهرستان شهربابک در استان کرمان میباشد. allahdini1981@gmail.com آماده دریافت مطالب و نظرات ارسالی شما میباشد.

حصاروئیه محبوب قلبها

حصاروئیه از توابع شهرستان شهربابک در استان کرمان میباشد. allahdini1981@gmail.com آماده دریافت مطالب و نظرات ارسالی شما میباشد.

شعر و شاعری

مدتی است عده ای از بازدیدکنندگان خوش طبع وبلاگ حصاروئیه محبوب قلبها طبع شعر آنها گل کرده و اشعار بسیار زیبایی را برای ما در قسمت نظرات ثبت می کنند. حالا ما هم فرصت را غنیمت شمرده و بعضی از این شعرها را برای شماهایی که نظرات سر نمی زنید٬ به اشتراک می گذاریم. البته امیدواریم که مورد پسند همه عزیزان واقع شوند. از دوستان شاعر هم خواهشمندیم تا خود و نوع شعرشان را معرفی کنند تا همه بهره کافی را ببرند.  

شیر بچه ام زنده دل اهل دعا                         ساده گو پر ذوق و شوق بی ادعا
زادگاهم مملو از پاکیزه خو                                عشق گر خواهی برار انجا بجو
مردمانی غیرتی سختی ستا                              خون در رگ گفته اند بی همتا
برزنش نازیده از مردان سخت                             مردمی ساده دل و انگاره رخت

شهرت شهرم به ان سنگش بود                       سنگ جوقن سنگ او بندش بود
گر که قلب پاک باشد یک گهر                           گنج عالم خفته است بر هر گذر
چون بر کشمون کنی سیرو نظر                            "تو بسا حظ میکنی" قول پدر
پسته های سیدعلی در یک قطار                           چون نگین بر حلقه تل حصار

کوله اسپس به پشت اره بدست                    میرود حاجی ما چون لوک مست
زان سرک پر سر صدا ایژ علی                      گرد و خاکش رم دهد خر غلمعلی
کوچه صحرای ما یا پای بید                          همچو گردشگه به پاریس هم نبید
این هوای فصل تابستان ماست                     درک این حال و هوا کار شماست

چون شدی هم محفل مش دانیار                      سوی هفتکو میروی بی اختیار
چای خوردن را رواست اغل علی                 مردخونش همچو قصر لیک کاهگلی
چرخ بزن  دور کفه چاه میرزعلی                  لحظه ای افسار بکش ده فقونعلی
سرخوش ار عقلیست بالا خانه را                       سوی هاجر پر بکش نه کانادا  


کی شود کوشترک مشهورتر ز قیچ                    مسکه مستی اورد اسپار هیچ
چون جوان بودم کوته فکر و خام                          کله پوک اشفته و رنحیده کام
میزدم تیپا بر ان پوسیده مشک                       میکشیدم یقه از کشکول کشک
هرگه امد ان سپار بر سفرمان                             برگرفتی شعف را از چهرمان
ناسزا بر مشک چرکو حرف حال              اختتام مشک اسپار بودی جشن سال
یاد دارم چه نبردی داشتیم                     ما و مشک هم جنگ سردی داشتیم

گفتمش روزی که ای مشک ختن                       خانه یا جای تو باشد یا که من
مشک گفتا یا عزیز پایم کجاست                           عزم رفتن بهر من ایا رواست
تو برو که رفتنت اسان تر است                           خارجه رو خارجه بهتر تر است
مشک ما و عشق ما با این حصار                  عاقبت ما برگزیدیم سوره انا الفرار

چون بگشتیم زان زمین ما دور دور                   اشک از چشمان ربودی سیل نور
کی تو دانی بازی این روزگار                                  روزگاری بس عجیب و باردار
چون که سالی دور گشتم من ز مشک         چون ودا کردم من با کشکول کشک
ناله کردم من بسی از درد خویش                 هر شبی خفتم بدیدم خواب میش
بازها پرسیده ام هان ای دلا                                عشق مشکت بیش یا کربلا

مادرم برخیز و باز کشکت بساب                         تو رها کن لنگ مرغ و ان کباب
من بخوردم مک دونالد و اون نگت                      من ندیدم بهتر از کشک خودت
سالهاست در عشق کشک هی میزنم        از پی ان میش و مشک نی میزنم
میکنم هر شب دعا و راز و ناز                            ای خدا بازم بگردان مشک ناز
کی شود کوشترک مشهور تر ز قیچ                مشک ده ما را خدا نه پیچ  و پیچ

نظرات 14 + ارسال نظر
همدم دوشنبه 5 فروردین‌ماه سال 1392 ساعت 14:04

سلام

تصحیح بیت یکی مونده به آخر :
آحر العرضی به خدمت دارم ای شیر بچه جان تو مشو دلگیر از این ابن پدر

سگشاش یکشنبه 27 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 09:43

دم همتون گرم
نوروزتان پیر.ز
حالی بردم از این فضا سازی زیبایتون

همدم جمعه 25 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 23:12

رحمت حق را کنم من آرزو بر آن پدر کو بزاده اینچنین شیر بچه ای جانش پدر
افتخارش هست در مام غریب و غربتی مادرش کو هاجر است و وی نشانش از پدر
افتخار ما چنین باشد که در شهر غریب وی نکرده فصل جان با معرفت همچون پدر
حتم دارم خاطرت از عشق مولا پر تر است چون که باشی نیک فرزند پدر
سرگذشت من به چوپانی گذشت و شد فنا عاقبت دلسوز ما شد از ته قلبش پدر
چند سالی هست در مکتب به ملا می روم تا شوم من نیز رهرو چون پدر
داغ هر تغذیه ای دارم به روح پر زوال زندگی نی دو صد سال سیاه از روزگار این پدر
بنگه بقالی حق را چو دیدی نوش کن هر چه از عیش و شراب سرخ رنگ آن پدر
چون که گشتی مست و مدهوش آن زمان خود تراود رازها و رمزها ,جانم, پدر
لنگر کشتی دل بر گل نشیند در غریب لیک افگار از دلت برگیر , این امر پدر
بهر هر کاری دهیم مزدی به انداز توان جام رنگینت بگیر و نوش کن امر پدر
اخر العرضی به خدمت دارم ای شیر بچه جان تو مشو دلگیر از ابن پدر
این حقیر از بهر یادت شعر شوری گفته ام آرزویم طول عمرت , رحمتی بر آن پدر

سرخوش دیلمی شنبه 12 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 00:18

اینکه اینجا میفشاند شعر نو قائینی است ریشه از مرحوم نوروز شیر دست هاجی است
زاده شد در یکدلی و سیره روستا ییان چند سالی هست لیکن گرمچر ازادی است
انچه از نو باوگی در خاطرش ماندست هنوز جلوه ای از بنز و بار و جاده پائینی است
شد به مکتب همزمانکه شاه میرفت از وطن داغ ان تغذیه خوردن همچنانش باقی است
زندگی شیرنتر از شیر و عسل خواهد نگو در خیالش درگه حق بنگه بقالی است
جمله ها ناگفته دارد در سر و سینه ولی قوه ذوقش به مانند تفنگ بادی است
میزند دل تاب ان سنگی سرای کهنه را لنگر کشتی اش اما در بر این وادی است
جام رنگین در برش افزون بود اما هنوز اب در می میزند چونکه حسابش خالی است

مریم پنج‌شنبه 10 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 13:01

سلام هنرمندانه است که با همه سختی ها هنوز ذوق شعر گفتن داریم

همدم چهارشنبه 9 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 09:02

ای مشک ختن که مست هستی
اوازه مینداز به بد که پست هستی
تو پست نبوده و نشایدت سزاوار
از عشق وجودم تو مرا چو ناز شصتی
اکنون که چلو مرغ و کبابی ز خران است
در انجمن ما تو عصای دست هستی
من فقط ناله ای از تو بشنیدم صنما
کی بشهر آمدی و کنج دکانی بنشستی ؟
هر چه دیدیم به صد سوپر شهر
ظرفی از ماست نه اسپار تو هستی
شهر ما مز ه ای از ترش تو نیست
من دلم تنگ ,کدام کوی تو هستی ؟
ترش نامادری و اخم پدر چند گران
ناز شصتت که هنوز فکر مو هستی
غم ما کاسه کشک بود ؟ نبود
زخم ما تازه بکردی و خودت گوشه نشستی
نتوانیم کنیم یاد زچیمال , دوغی و کباب
ما به فخریم که از هست تو هستیم
تو نداری سر زلفی و یکی طره ناب
لیک در کاده و ته, عین گلی تازه نشستی
بوی ناب از دل مشک و سر شیدایی توست
تو بمانی به دلم چون که به کامم بنشستی

دوست چهارشنبه 9 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 01:12

سرخوش ! شعر هایت قشنگ است ولی از نظر من نادون دو تا عیب دارد
1- اواهایش با عروض شعری همخوانی ندارد
2- فقط در مورد مشک و کشک می گویی ولی قشنگ گفتی
از استعاره هایت( هاجر . ملبورن . کانادا حدس میزنم ( مهدی ) باشی .
هر که هستی برایت بهترین ها را آرزو دارم

سرخوش دیلمی سه‌شنبه 8 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 00:39


کلبه کوچکی هست ادخل اگر اهل دلی ان که ماوای همست محبوب هر شاد دلی
بنگار خطی اگر حوصله داری مو نا می گل نثارت به تشکر چو رنجه کردی قدمی

نام من مهدی و این خانه بود قالب من سرخوش است نام دگر چاکرم ار تو همدمی
گشتم هر گوشه این دایره بی سر و ته به همه عالم نشود عایدت ههمچو مردمی

ادخل = داخل شو به عربی
مو نا می = دوست من به فرانسوی

As a token of gratitude to our friends dedication in Mahboob e ghalbha

سرخوش دیلمی دوشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 04:40

ای سلام و یا علیک بر مشک ما غیبت طولانیت الحق دراورد اشک ما
مرحبا بر پیک تو قوت گرفت قلبم ز نو سخت باور کردنش فکر میکنم هستم بخو
بعد از ان گو و مگو و جنگ سرد همچنان مشهور شهری ایستاده همچو مرد

تو کجایی من شوم اسپانسورت مایو سرخی شوم اندازه تپل تنت
"دستک بوسم بمالم پایکت" شنبه شب دیسکو برقصم بایکت
گر به شهر ما بر ایی بهر سیر هم سیاحت میکنی هم کار خیر

ان شنیدستی که در اقصای دور پشت کوها یک جزیرست سوت و کور
دست حق گوشم گرفت اهسته گفت مشک را هل میدهی گردن کلفت
تو برو ملبورن که کل هر جاییند اکثرا بول شیت و استثنائیند

گو برو بی مشک باش چندی ببین میفزونی مشک را تو خود به ملزومات دین
انچنانکه گفت ان شد کام من بی می و مسکه نشد غرب رام من
"سر خوش" ار مشک را ببیند این دفه مشک بر پشت سوی ملبورن میرود از را ه کفه

ه.د یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 13:07

مرحبا به این طبع شعرها اقای اله دینی در جای نویسنده چرا اسم خودتون رو نوشتید اسم شاعرو ذکر میکردید

با سلام دوست عزیز ٬جایی که اسم من نوشته شده٬ اسم کلی نویسنده وبلاگ می باشد. من اول مطلب عنوان کردم که شاعر عزیز خودشان را معرفی کنند

مَشک اسپاری شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 22:37

درود وصد سلام شیربچه جانم
درودت میکنم ازعمق جانم
کجائی، من رفیقت مَشک هستم
همانی که تو گفتی پَست هستم
همانی که زدی زیرم لگدها
بوقت صبح و عصر و هر زمانها
ولیکن من هنوز هم مست هستم
پر آواز و یکی سوقات هستم
ولی در شهرباشد منزل من
به یخچال و به سوپر محفل من
منم مثل توام دور از مکانم
الان در دودِ شهر کنجِ دکّانم
ولی البته درسوپرنشینم
امید است که بیائی و ببینم
اگر خواستی که پیش من بیائی
توانی با یکی دربست آئی
خریداری نما یک سطل از ما
که یادی ازگذشته برکنیم ما
که من مَست رخِ یاران هستم
به عشق روزگاران زنده هستم
به عشق یار و دورانِ گذشته
همان هایی که ازما دور گشته
همان هایی که ما را یاد گویند
زخوب وبد همه یکسان گویند
دلم از بهر دیدارت شده تنگ
بیا کز دوریت هستم ملالنگ

به امید دیدار

سرخوش شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 02:15

با سلام و تشکر از اقای مدیر وبلاگ.
زنده باد

یکی از همین حوالی شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 00:00

درود بر سرخوش. طبع شعر عالیه دادا.
توی جای جای شعرها یاد حصاروست، معلومه حسابی دلتنگی.
ما هم دلتنگ شدیم. انشاالله هر چه زود تر بریم سمت دیار.

روناس جمعه 4 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 21:33 http://www.boursebarani.blogfa.com

سلام...خیلی ممنون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد