هر که بامش بیش گل اندودش بیش

                             

                            

سالهای سال است که انسان در خانه های خشت و گلی زندگی می کند و برای حفظ و حراست از آن روشهای مختلفی را به کار می بندد.یکی از راههای نگهداری این خانه های گلی جلوگیری از آسیب رسیدن به پشت بام آنهاست که هر چند سال یک بار این کار انجام می شود به و آن گل اندود می گویند.کاه درشت و یا همان سیفال خودمان را با خاک لا قاطی می کنند و به صورت دایره وار درست می کنند و داخل آن آب می ریزند تا خوب خیس بخورد و گل شود.   

شروع کار از اینجاست:

 یک یا چند روز قبل به دنبال کارگر و استاد باید باشی، برای پشت بامهای بلند بایستی داربست ببندی تا بالا ریختن گل آسانتر باشد یکی دو کارگر گل بالا میریزند و یکی دونفر هم گلها را بر روی پشت بام جابجا می کنند تا به دست استا برسد و با ماله ای که بدست دارد لایه ای از گل را بر روی پشت بام بمالد. معمولا این کار را فصل پاییز و به ویژه در آبان ماه انجام می دهند که بدلیل خنکی هوا مانع از بین رفتن کاهگل بر اثر گرما می شود.حداقل ۷ تا ۸ کارگر نیازمندبرای اندود کردن یک خانه ۵ تا ۶ اتاقه هستند٬ تنها پذیرایی از کارگران بعد از صبحانه اول صبح٬ یک لیوان چای است که اندکی خستگی کار را میگیرد. هر چه به ظهر نزدیک تر می شویم گرمای ظهر و شدت خستگی رمق از دست و پای کارگران می گیرد و کار برای خوردن نهار و اندکی استراحت تعطیل می شود.   

 معمولا صاحب خانه بهترین نهار خود را برای کارگران آماده می کند. بعد از صرف نهار دوبار با یک "یا علی" کار شروع می شود و تا غروب ادامه دارد که معمولا گل اندود کل خانه نیز تمام می شود  و به نظر می رسد که باید گفت "هر که بامش بیش٬ گل اندودش بیش". اکثرا دستمزد خود را نیز قبل از خشک شدن عرقشان دریافت می کنند تا اندوخته امروز خود را تقدیم خانواده کنند.    

 اما امروزه دیگر از این حال و هوا خبری نیست دیگر کسی با بیل گل بالا نمی ریزد.از آنجایی که بشر روز به روز با پیشرفت جوامع  و بهره گیری از تکنولوژی سعی در بهره گیری از آن را دارد تا به گونه های مختلف آرامش و راحتی را به زندگی خود بیاورددر اینجا هم بعد از آماده شده کاهگل، با بیل تراکتور در عرض چند دقیقه گل ها بر روی پشت بام ریخته می شود و فقط با یکی دو کارگر و چند استای ماله کش، گل اندود خانه در عرض یکی دو ساعت تمام می شود. دیگر به جای کارگران باید تعداد استاها را زیاد کرد. البته که گذشته لذتی دو چندان داشت.