دبستان سجاد روستای حصاروئیه مهر امسال با ۵ دانش آموز و ۲ معلم کار خود را آغاز کرد. چند سالی است که به دلیل مهاجرت اهالی روستا به شهر دیگر دبستان سجاد رونق چندانی ندارد و با همین اندک شاگرد سال تحصیلی را به پایان می برد. سه دانش آموز کلاس سومی و دو کلاس اولی کل شاگردانی هستند که آقای غلامعباس ابراهیمی و خانم صدیقه محمودی آنها را تعلیم و آموزش می دهند. خانم محمودی که ساکن روستای حصاروئیه است برای اولین بار است که در روستایمان تدریس می کند و شاگردان کلاس سومی را رهبری می کند.این برای اهالی و دانش آموزان روستا بسیار مایه خوشحالی است که بعد از سالها دوباره یک معلم بومی و دلسوز تدریس می کند و شاید اگر زودتر از اینها به این روستا آمده بود تا کنون شاهد اینهمه مهاجرت ها به شهر نبودیم. برای شاگردان و معلمین روستای عزیزمان آرزوی سلامتی و موفقیت می نماییم.
به خیالم جمله "دبستان سجاد همچنان ره می پیماید." از بیخ و بن نا درست باشد!!!
ولی من همچنان روی این صفحه مانده ام!
اکثر کارهایی که انجام می گیرد نوش دارو پس از مرگ سهراب است . (( گاز کشی به روستاها . آسفالت . تلفن و ... )) همه اینها اگر حداقل ۵ سال زودتر انجام شده بود نه در روستای حصارو بلکه در اکثر جاها شاهد مهاجرت به شهرها نبودیم . آنهم شهری مثل شهربابک که در زیر زمین بعضی خانه ها گاو و در حیاط خانه ها مرغ و بز نگهداری می شود !!!!
دل خوش از انیم که حج می رویم
غافل از انیم که کج می رویم
کعبه به دیدار خدا می رویم
او که همین جاست کجا میرویم
درود بر همت بلند ازاد مرد وشیر زن معلمی که خدمت به روستاییان محروم را کمتر از حج نمی دانند پاینده باشند
khabare... besyare ghashangie bood.. makhe sosan khanome mahmoddi ..