حصاروئیه محبوب قلبها

حصاروئیه از توابع شهرستان شهربابک در استان کرمان میباشد. allahdini1981@gmail.com آماده دریافت مطالب و نظرات ارسالی شما میباشد.

حصاروئیه محبوب قلبها

حصاروئیه از توابع شهرستان شهربابک در استان کرمان میباشد. allahdini1981@gmail.com آماده دریافت مطالب و نظرات ارسالی شما میباشد.

والیبال نوروز ۸۹

   

 

    

 

 

نظرات 3 + ارسال نظر
ناشناس سه‌شنبه 24 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 08:25

سلام
این اقای عکاس چرا فقط و فقط از ۲ تا تیم عکس گرفته؟نیمی از بچه ها در عکسها نیستند

همدم دوشنبه 23 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 12:52

سلام به همه جوانان مثبت حصاروییه . امیدوارم که سالهای آینده نیز این روند ادامه داشته باشد

فرزند عبدل آباد سه‌شنبه 17 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 21:51 http://neginsabz.blogfa.com



درود و بزرگ روز

دیر آشنای ناآشنا همیشه سرفراز گاهی باید درد را گفت و گاهی باید درد گفتن را نهفت برای نسخه طبیب کسی بیمار نمی گردد
باور دارید که دیگر نشانی از صمیمیت ها ی گذشته بر جای نمانده و رفته است آن روزهایی که جمعی زیر یک سقف گرد هم می نشستند و بوی صفا و مهر و محبت از انجمن تا سالی دگر در مشام می نشست و این همان بود که داشتیم دودی از روزن بخاری هیزمی کنج اتاق تا به آسمان تنوره می کشید خبر از گرمی محفلی زیر سقف صمیمیت داشت
یادمان نرفته که پیران به شادی کودکان هماهنگ گشته و کودکی را باز تکرار می کردند .
رابطه ها همیشه ره آورد دو طرف یک معادله یا نامعادله هستند و همیشه می گفتند
اگر "پ" آنگاه کیو
جایی باید برای تماس وجود داشته باشد که دوخط مواز ی هیچگاه به هم نمی رسند حداقل امروز به هم نمی رسند بی نهایت در رابطه مفهوم ندارد
رابطه باید باشد ولو اینکه منفی باشد یا تقسیم شود یا تضریبش کنند و یا در اجتماع آورده شود مشکل امروز ما این است که دیگر کسی را نخواهیم شناخت و آنچه شجره نامه اش می خواندند دیگر در دفتر شاید یافت شود بیگانگی با خود با خویش با خویشان با خود و خودان بسیار هست . وقتی چنین غریبانه رابطه ها را کنار گذاشته ایم دیگر حساب و کتاب هم منتفی خواهد بود من اگر موازی باشم همیشه فاصله ام یکی است رابطه فراز و نشیب می خواهد اوج و فرود بایدش
دایره ای بر گرد خویش اگر کشیده باشیم جز محدودیت هیچ نصیبمان نخواهد شد برای افروختن آتش هم باید عوامل را به هم آمیخت و رابطه ها را نزدیک کرد.
ما با خویشتن نا آشنا گشته ایم و گم کرده خود را و خدا را کجا جوییم وقتی که نمی دانیم راه کجاست چگونه می توانیم چاله و چاه را بشناسیم
بلی ما را امید همیشه در دل است و بر این باوریم که شاید سالی دگر آن شود که ما می خواهیم ولی بی تلاش و تکاپو حتی یک برگ هم حرکت نخواهد کرد گاهی برای برگرداندن ورق باید از بسیاری چیزها چشم پوشی ما دلخوش بهاریم که شاید سبز بروید و شاید سبز بماند از بس در حصار بلند سرمای سخت زمستان مانده ایم آرزوی نسیم و آفتاب و ....بهار را بیش از نان شب داریم اگر بخواهیم جاری باشیم و بخواهیم پریدن را داشته باشیم باید از قفس راهی به فردا بجوییم و گرنه این بازرگان سخت به اندیشه خواهد نشست
هر سال که می آید برگزاری جامهای دوستی بهانه ای می شود تا دوستان در یک انجمن گرد آیند و دیدارتازه شود از گذرگاه وب تا دیار حصارو و یا دیار غروب خاطره ها یک کلیک بیشتر نیست و ما همان آشنایان ناشناسیم که خویش را گم کرده و سرگردان هشت و چار تمدن نوین گشته ایم.
خواستم اقدام بزرگ دوستان را در برگزاری جام نوروزی به سیاق سالهای قبل بنگارم گفتم شاید رنجشی حاصل آید و دلی ناخواسته رنجیده گردد.
دیار غروب خاطره ها همواره بر فرشی از ارادت مقدم رهگذران را گرامی داشته و حضورشان را پشتوانه ادامه کار خواهد نمود.
برقرار مانی و سرفراز

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد