دیروز دوم مهر ماه نخستین روز بازگشایی مدارس در سال ۱۳۸۷ هجری شمسی بود. اکثر بچه ها منتظر چنین روزی هستند تا بعد از گذشت چند ماه از تعطیلی مدارس باز هم دور هم جمع شوند و به یاد گذشته ها خاطرات شیرین دوران مدرسه را تکرار کنند. هرچند که هدف اصلی اینان کسب علم و دانش و فضایل اخلاقی می باشد اما خاطرات دوران دبستان٬ راهنمایی و دبیرستان همیشه ماندنی است. شیطنت ها و بازیگوشی های این دوران همواره در یاد و اذهان ما خواهد ماند. روستای حصاروئیه از سالهای بسیار گذشته تنها از نعمت دبستان برخوردار بوده و می باشد که تنها در سالهای اخیر مکان آن تغییر یافته و تقریبا در مرکز روستا واقع شده است.دبستان سجاد حصاروئیه نیز دیروز همچون سایر دبستانهای ایران اسلامی پذیرای بچه دبستانیهای روستا بود و بخصوص کلاس اولی ها٬ که به خوبی از این غنچه های تازه شکفته پذیرایی شد!!! تنها جای دوربین خالی بوده است. کلاس اول این دبستان دیروز تنها با ۳ دانش آموز افتتاح شد اما بجای شاخه گل٬ بدستشان جارو و خاک بردار داده شد تا کف و کلاسهای مدرسه جارو بزنند و آن لباسهای زیبا و خوشگلی که پوشیده بودند پر از گرد و خاک و کثیف شد.واقعا بسیار جای تاسف و ناراحتی می باشد. هرچند که روستایی هستند و اگر نخوردند نان گندم٬ اما بسیار دیده اند دست مردم. کودکی که با هزار امید و آرزو برای اولین بار پا به محیط کسب علم و دانش می گذارد و شاخه گلی را که در ذهنش مرور می کرد تا به دست بگیرد و از زیر قرآن رد شود(چرا که اینها را بارها بارها در تلویزیون دیده و از اطرافین شنیده) اما با یک چوب خشک یک متری مواجه می شود٬ چگونه می توان از وی انتظار تحمل محیط مدرسه و علاقه به درس و کتاب را داشت و...؟؟؟؟حال شما بگوئید که اولین روز مدرسه چگونه گذشت؟؟
آقای خونسرد ؟ درسته که دوره دوره نامردهاست اما حقیقت رو باید گفت خدایی اگه خودت رو جای اون بچه های معصوم بذاری چه حالی بهت دست می ده ! اگه گفتم فلان معلم بی شخصیت هست واقعیته . ما عادت کردیم که بی معرفتی و ناجوانمردی در حق هم رو پشت رودر بایستی پنهان کنیم خودت می دونی که دوره این کار هم سر اومده .
استفاده و برداشت بیرویه از منابع آبهای زیرزمینی باعث شده تا در سی سال گذشته سطح این منابع در ایران در حدود پانزده متر کاهش پیدا کند. این امر سبب فرونشست زمین در بخشهای وسیعی مانند دشتهای پسته کاری در اطراف رفسنجان، دشت ورامین و مناطق مرکزی ایران شده است.
این مطالعات با استفاده از تحلیل تصاویر ماهوارهای در مرکز زمینشناسی آلمان صورت گرفته است. فرونشست زمین علاوه بر تهدید اراضی کشاورزی باعث خساراتی در مناطق مسکونی و صنعتی نیز شده است.
مطابق گفتههای آقای مطاق به «نشنال جئوگرافیک»، در این بخشها چالهها و شکافهایی با عرض یک تا دو متر و عمق چندین متر در سطح زمین قابل رویت است. در حال حاضر وضعیت برخی مناطق کشاورزی مانند دشتهای پسته کاری در اطراف رفسنجان از همهجا وخیم تر است.کم آبی و اصرار به استفاده از روشهای قدیمی باعث شده تا کشاورزان برای دستیابی به آب همچنان چاههای عمیقتری حفر کنند.
اما فقط این مناطق کشاورزی نیستند که با فرونشست زمین مواجه شدهاند، بلکه بسیاری از شهرهای ایران نیز اکنون با این پدیده نگران کننده رو به رو هستند. به عنوان مثال هماکنون در تهران با فرونشست زمین در برخی مناطق مسکونی، شکافها و ترکهایی در ساختمانها، خیابانها و خطوط لوله آب و گاز مشاهده شده است.از طرف دیگر سست شدن خاک براثر پایین رفتن سطح آبها، میتواند تاثیرات زلزله را تشدید کند، چون به این ترتیب زمین با شدت و سهولت بیشتری خواهد لرزید. (برگرفته از http://radiozamaaneh.com/rohani/2008/10/post_4.html)
http://news.nationalgeographic.com/news/2008/09/080922-iran-groundwater.html
خواستم به این همدم عرض کنم یک کم تو زندگیش خونسرد باشه بد نیست چونکه شیر جوش برای بچه ضرر داره !!!! دوره تندروی ها به سر رسیده و باید عاقلانه سخن گفت ،عاقلانه تصمیم گرفت و عاقلانه زیست .
سلام و خسته نباشید
من هم موافقم با نظریه علیرضا, واقعا معلمانی دلسوز و مهربان بودند.امیدوارم که هر کجا هستند شاد وخرم باشند. موفق وموید.
با تشکر از اطلاع رسانی آقا اسماعیل کاش به بهانه شروع مدارس تاریخچه مدارس به شکل امروزی را در روستای حصاروییه می نوشتید و یا سیر تکاملی دانش را در روستای حصاروییه از زبان قدیمیترها مخصوصا مرتضی اله دینی که عموی جنابعالی هست می نوشتین .
از مدیر وبلاگ خواهش می کنم یه عکسی هم از دبستان و دانش آموزان بذارین و لطفا بی خیال سانسور مطالب بشین .
درود بر شما و د انش آموزان حصارویی . آخه مرد مومن اینهایی که جارو دست بچه کلاس اولی می دن اصلا کلاس پنجمی می دونی کی هستن چرا از بی شخصیتیشون نمی گی چرا از ......
با سلام و تبریک مهر به همه دانش آموزان و معلمان
میخواستم به این بهانه یادی بکنم از معلمان دلسوز و توانای روستا در سالهای دور...
خانم پوریوسفیان خانم قائینی آقای حامدی آقای الله دینی ( صدرالدین) آقای الله دینی ( تاج الدین) آقای قائینی (حیدرعلی) آقای فاطمی مقدم ( سید عنایت الله) و...
یادشون به خیر ، هنوز بعد از بیست و خورده ای سال دلتنگ
اون معلمها و کلاسها و هم کلاسیها و ...
هر جا هستن خدا حفظشون کنه
dorod be hame.
inha az zaaf haye amozesho parvaresh hast. omidvaram be samoo nazare edareye amoozesho parvaresh berese.
ای اسمعیل خان دست به دلمون نزن که به قول بنده خدا برشته است از روزی که به بهانه های مختلف از قبیل نمون دولتی و غیر انتفاعی و ...........معلما کاسب شدن غیر از چند مدرسه معدود در سطح شهر هم فاتحه درس و دانش آموز خونده شده فقط سالی یه بار معلما اعتصاب می کنن که جیره مواجبمون کمه و همیشه طلب کار دولتن !!!!!!
والله به خدا زمان ما(همین دهه ۶۰ تا ۷۰ ) هفته ای یه بار یه بازرس برای کنترل سطح یاد گیری بچه ها به مدرسه می اومد و من یادمه که معلممون همیشه سعی می کرد که یه شاگرد خوب رو جلو بندازه که کسب آبرو کنه اما حالا چی ؟ کو بازرس؟ کو معلمی که تازه اگر بازرسم ببینه کک گوشش بگزه؟۱.
سلام دوستان
سال جدید تحصیلی را برای همه دوستان دانش اموز تبریک گفته و امیدوارم که همواره موفق و پیروز باشید.
در این مورد که عزیزان کلاس اولیمان در روز اول حضور در مدرسه جارو به دست گرفتند و لباسهای زیبایشان را خاک الود نمودند بسیار متاسفم. ای کاش دوستان عزیز معلم یادی از دوران کودکی خود کرده و به احساسات زیبای این نونهالان با احترام بیشتری برخورد کرده بودند. اما کاریست که اتفاق افتاده و بهتر اینست که معلمین محترم روستا را دعوت کرده تا به جمع ما پیوسته تا با نقطه نظرات ایشان نیز اشنا شویم.
با ارزوی روزی خوش
سلام من دیروز از این سوپر مارکت دهکده هندونه خریدم ولی اصلا شیرین نبود...لطفا هندونه خوب بگین بیاره
مامانم گفت بگم..
بسیار مایه سرافکندگی است برای همه ما!
اما دوستان این تنها یکی مورد نیست که در شهر و روستا کمبود می بینیم و شور بختانه آخرین نخواهد بود. گلایه ای نیست و اگر هست تا کنون درد دل روستاییان بدرستی نشنیده شده و یا ناشنیده انگاشته شده است.
چاره کار شاید بدست یک سازماندهی از بالا به پایین باشد که یافت می نشود!
در این روزها این سبک وزنی توان پایین دستی ها و نا آگاهی برخی از مدیران رده بالا نمایان است. ایکاش مدیران رده بالای ما سرزده به این جاها می رفتند و کمبود ها را پیگیری می کردند. کاش بودند کسانی که این آمار را به مدیران اطلاع رسانی می کردند. (نه اینکه انرژی خود را روی آمارهای یاوه و دور از منطق و خرد آدمی بگذارند !)
پشت گرمی به یک هموطن جامعه ما را سلامت نگه می دارد. شوربختانه کم ارزش به این مورد نگاه شده!
آیا جمله که در پی می نویسم دور از منطق است؟
امروز من اگر خانه دوم کودکان روستا را سامان دهم فردا و فرداهای دیگر روستا های میهن من آباد خواهد شد. و همگی در راستای پیشرفت دانش و خرد انسانی گام بر خواهیم داشت.
سلام خیلی عالیه
منم تسلیت میگم اول واسه شروع مدرسه ها و اینکه بوی مهر با گرد خاک قاطی شد..
اینا این جوری روحیه میدن حالا بگین چرا ذوق ندارین واسه مدرسه رفتن.....بله